رستاق که دارای دو ده بالا و پایین می باشد قسمت پایین بافت قدیمی دارد و این بافت از مصالح سنگ،شل،گچ محلی و ساروج ساخته شده است کلا در قسمت ده پایین هر چه بطرف پایین تر بروید نظم کمتری در خانه سازی به چشم میخورد چون هسته اصلی جنوب روستا بوده است و هر چه زمان بسمت حال در حرکت بوده خانه سازی در سمت شمال رواج بیشتری کسب می کرده است نقطه آغازین ده بالا بدست شخصی بنام مداحمد پایه گذاری شد که حدود 40سال پیش از ده پایین به مسافت 500متر در انجا مسکون شد که طی این انتقال،مردم برای خانه سازی با نظم همانگ تر و نیز محیط بیشتر برای خانه سازی بسمت ده بالا تغییر مکان دادند و این ساخت وساز تا سرحد جاده گاوبندی_بندرلنگه میباشد این قسمت از روستا بوسیله طرح هادی خیابان کشی شده است هر چند قبل از آن نیز همانند ده پایین اسفالت ریزی غیر استانداردی با همکاری فرد خیری صورت گرفته بود این قسمت از روستا در قدیم معبر آب فاریاب (پارو) بوده است که برای کشاورزی حومه رستاق سرازیر می شده است که برای کاشت صیفی جات بکار میرفته است و هنوز اثار این کانال کشی(جلود) مشهود میباشد بخش نخلستان روستا در جهرباز،المدی،پستمب،دهکانه قرار دارد که اغلب آن در اثر خشکسالی یا خشک شده اند و یا در حال از بین رفتن است زیرا آب آنها فقط از طریق دیمی تامین میشود در روستا آثار قلعه بزرگی وجود دارد که مقر حکم بنی حماد بوده بوده‌است در دوران گذشته. مدتی این پایگاه ژاندارمری ومرکز امنیت منطقه بوده‌است و در حال به علت بی توجهی ساکنان، خانه چوپانان میشود که باعث تخریب سریعتر ان میشود. در بالای روستا فاریابی(پارو)است که آب ان از مکانی بنام آسیاب(آسیو)تامین میگردد که در بالای کوه کمشک است و این خود دارای ۳۰ الی ۴۰ قنات میباشدو بعد از آن، کانال کشی(جلود) به طول ۶کیلومتر از سنگ وساروج بنا گردیده است تا آب به مزارع کشاورزی برسد و دلیل نامگذاری اسیاب، قرار داشتن تعدادی از آسیاب در مسیر کانال آبی میباشد که قدمت ساخت آن به شیوخ مرباغ وبعضی آنرا به گبر نسبت میدهند.یکی دیگر از آثار فاریاب(پارو)المدی میباشد که در غرب رستاق واقع گشته و در حال حاضر مخروبه است و طی براوردی بهره برداری از ان حدود ۸۰ سال پیش متوقف شده است که آب آن از کوه سنچول(سنگجو) سرازیر میشده است و کانال کشی آن تقریباً به کل زیر خاک مدفون شده است و این آب نهایتاً به مقصد المدی شرقی می رسیده است.
رستاق